Aksamit z pewnością nie jest dla każdego. Niektórzy uważają go za kiczowaty, inni za zbyt wytworny i trudny w aranżacji. Jednak od jakiegoś czasu widzimy coraz więcej ciekawych i inspirujących przykładów zastosowań tego kontrowersyjnego materiału we współczesnych wnętrzach.
Obalamy teorię, że aksamity, welwety i welury kojarzą się wyłącznie z luksusem i przepychem. Owszem, gdybyśmy całe wnętrze pokryli tymi mieniącymi się materiałami prawdopodobnie przestrzeń stałaby się kiczowata i nieprzyjazna. Jednak gdy umieścimy w niej jeden taki mebel lub kilka dodatków, możemy zyskać na oryginalności i przytulności. Projektanci udowadniają, że zastosowań tego materiału jest bardzo wiele i nie musimy się ograniczać do obijania nim wyłącznie tapicerki. Aksamitne mogą być dziś dziś pufy, szkatułki, zasłony, a nawet lampy.
Czym jest aksamit?
Aksamit to gruba tkanina, która po jednej z dwóch stron jest pokryta miękkim 3-milimetrowym meszkiem. To co ją wyróżnia to specyficzna powierzchnia, która ma zdolność odbijania światła - dzięki odpowiedniemu sposobowi tkania aksamit połyskuje w zależności od kąta padania światła. Na czym polega ta metoda? Między przeplatające się nitki podłoża, wprowadzane są pętelki z rozciętych lub nierozciętych nitek (bawełniane, jedwabne lub wełniane), co daje runo stworzone z dodatkowych czterech nitek zamiast tradycyjnie dwóch. Stąd też nazwa materiału, która pochodzi od starogreckiego słowa "heksámitos" i dosłownie oznacza „składający się z sześciu nitek”.
Ten nietypowy sposób tkania został wynaleziony w Indiach w XII wieku - szyto z niego uroczyste szaty dla władców i duchownych, które miały być przede wszystkim efektowne. Od średniowiecza aksamit zaczął być używany do produkcji zasłon i tapicerowania mebli. Jeśli chodzi o czasy nieco nam bliższe to prawdziwe boom na aksamit pojawił się w latach 60. i 70., kiedy był bardzo często używany we wnętrzach o "luksusowym" charakterze. Wówczas aksamit pojawiał się w formie obić mebli (sofy, fotele, krzesła, szezlongi), a także jako materiał na draperie, czy poduszki. Posiadanie w domu aksamitnych dodatków wiązało się wówczas z podkreśleniem swojego statusu społecznego, z zamożnością. Od tamtego czasu wiele się zmieniło i materiał wykorzystuje się raczej do nadania aranżacji nutki ekstrawagancji.

Różnice między aksamitem, welurem, a welwetem
Jak się wykorzystuje ten materiał we współczesnym designie? Zanim przejdziemy do konkretnych przykładów należy wspomnieć jeszcze o dwóch innych tkaninach, które należą do tej samej grupy co aksamit (tzw. plusze) i są często z nim mylone. Mowa o welurze i welwecie - materiałach, które w mowie potocznej są wymiennie używane z aksamitem, ale de facto nimi nie są.
Z perspektywy materiałoznawstwa są to tkaniny znacznie różniące się od siebie. Welur to najcieńsza odmiana aksamitu o bardzo krótkim i najczęściej jedwabnym włosiu, natomiast welwet tworzony jest z wątku i charakteryzuje się nieco dłuższym meszkiem (powyżej 3 milimetrów).
Aksamit we współczesnym salonie
Jak dziś wykorzystywać wszystkie trzy odmiany pluszu w aranżacji swoich wnętrz? Przede wszystkim aksamit, welur i welwet są idealnym materiałem do obić i to nie zmienia się mimo upływu lat. Aksamitne mogą być krzesła, sofy i fotele - zarówno te zupełnie współczesne, jak i antyki poddane renowacji. Takie meble nie tylko dodają wnętrzu retro stylu, ale też pięknie odbijają światło i dodają przestrzeni dynamiki.
Dziś szczególnie modne są aksamitne obicia w intensywnych kolorach (granaty, butelkowe zielenie) lub pastelach (róże, błękity, seledyny), które dodają życia i niebanalnego charakteru. Absolutnie odeszło się też już od zasady, która mówi, że wszystkie meble powinny być "z kompletu" - w jednym odcieniu i w jednym stylu. Pry stole możemy mieć każde krzesło z innej kolekcji - im mniej oczywiste zestawienie, tym lepsze!

Wartym uwagi dodatkiem, który od jakiegoś czasu pojawia się w naszych domach, są aksamitne pufy dodające efektu glamour. Przeważanie w podłużnej formie, obite jednkolorową tkaniną i umocowane na metalowej lub drewnianej podstawie. Taki dodatek będzie świetnym uzupełnieniem zestawu wypoczynkowego i z pewnością okaże się przydatny, gdy pojawi się w naszym domu nadprogramowa liczba gości.

Aksamit w sypialni
Aksamit za sprawą swojej miłej w dotyku faktury dodaje przytulności, a więc świetnie sprawdzi się w sypialniach. Tu najczęściej pojawia się w formie dekoracyjnych poduszek - zarówno tych jednokolorowych, jak i w wersji "na bogato", czyli z frędzlami, haftami, a nawet złotym nadrukiem. Aksamit może się też pojawiać na wezgłowiach łóżek jako miękka powierzchnia, która będzie okalać nasze łóżko.
Warto pamiętać, aby nie przesadzić z ilością aksamitu we wnętrzu - ich nadmiar zamiast ekstrawagancji może dodać naszemu wnętrzu kiczu.

Innym elementem sypialni, który może mieć aksamitne wykończenie, to aksamitne zasłony lub narzuty na łóżko. Ten dodatek z pewnością nada klasy pomieszczeniu za sprawą swojego ciężaru i mieniącej się powierzchni. Ciekawą formą wykorzystania aksamitu są dziś także lampki nocne - aksamit, welur lub welwet mogą pojawić się zarówno na jej podstawie, jak i kloszu.


Aksamit w kuchni i jadalni
W tym wypadku głównym zastosowaniem aksamitu są krzesła - pokryte aksamitnym obiciem stanowią ciekawy element przestrzeni, a przy tym zapewniają wygodne miejsce przy stole. W takich lokalizacjach jak kuchnia trzeba jednak uważać z obchodzeniem się z tym materiałem, gdyż aksamit nie jest łatwy w czyszczeniu plam. Ewentualne zabrudzenia powinno się wywabiać najpierw miękką zwilżoną wodą szczoteczką, a potem całą tkaninę można wyprać w niskiej temperaturze (od ok. 15 do maksymalnie 30 stopni Celsjusza). Najlepiej wybrać pranie ręcznie lub w pralce na programie przeznaczonym dla tkanin delikatnych bądź wełny.


Aksamit z pewnością docenią osoby lubiące materiały miłe dotyku lub takie, które szukają nowych rozwiązań stylistycznych w swoich mieszkaniach. Nie musimy już bać się tego materiału, który do niedawna był uważany za symbol przerysowanego luksusu - we współczesnym designie wystarczy jeden aksamitny mebel lub dodatek, który uzupełni wystrój wnętrza i doda mu klasy.